|
het dualistisch ogenblik
hoe dek je in verbijsterd zijn de wereld af
de pijn te veel is om te raken
je toch wilt weten wat er aan de hand is
het dualistisch ogenblik van nooit vergeten
wil melker
|
|
het tegenspel
gêne speelt zonder woorden altijd mee in beeld
waar natuur haar pure volheid vindt
slaat impulsieve schaamte de handen ineen
maar het tegenspel in ogen windt er toch geen doekjes om
wil melker
|
|
een stuk wijzer
nog zijn ogen verbaasd de mond al sceptisch gesloten
berustend toch vragend wat heb ik gemist of genoten
ik vraag u al peinzend om nogmaals een ronde te doen en dan terug te komen
overleggen we samen wat er was te zien in lichaamstaal eigen misschien bent u dan een stuk wijzer
wil melker
|
|
lippen ferm gesloten
je kunt de ogen nog niet sluiten met je zwarte haar
het is gedaan maar vraag niet hoe
je bent er overdonderd mooi mee klaar
lippen ferm gesloten ze bekijken het maar
wil melker
|
|
met al haar jeugd
zacht schemert in de lach het tikje ondeugd
vangen ogen vogels in hun eerste vlucht
verwaait wind de lange haren uit regiem
zij heeft jou gezien met al haar jeugd
wil melker
|
