de afkoelende huid 

zuiver als kristal

wilden wij ons

glazen universum blazen

in vuur draaide

waarheid tot transparantie

louterde liefde puur

we konden niet voorkomen

dat er belletjes met dromen

scherfden in brekend licht

kwetsbaar vloeiden we uit

spiegelden elkaars kleuren

op de afkoelende huid

nog spelen schaduwen

op het warme kristal

en danst liefde overal