het kindeke is God voor mij
 
 
 
mijn stal was
driehoog achter ik kreeg
het kind van een verkrachter
geen stro en beest want zo
geboren worden is geen feest
 
ze waren met z'n achten
er was toen geen bij nachten
de hotels waren te duur
ze pakten mij  kwam weer bij
tegen een binnenplaatsmuur
 
de koningen van verre
hun sterren moest ik tellen
maar die van Bethlehem
was er niet bij, alleen het
kindeke is God voor mij
 
 
wil melker
 
 
 
blijheid tintelde van pijn
 
 
ik rook weer Sinterklaas
zag hoe grijze lucht de zee
versneeuwde aan de einder
 
de maan verdrong
oktoberzon en scheen
voor even door de bomen
 
een vleug herinnering
van beelden die versluimeren
de herfst op een wandeling
 
we aten chocola in letters
je was zo zacht en smolt
omdat je in mijn armen lag
 
ik proefde je op smaak
was feest in zachte tonen
je opende met  handen en je geest
 
ons kerst was samenzijn
in het vuurwerk van nieuwjaar
kusten we elkaar tot paar
 
ik ben bij jou geweest
het haardvuur vlamde in de wijn
hitte in de geur van dekens
 
de tekens van gelukkig zijn
regenden de koude uit het afscheid
mijn blijheid tintelde van pijn
 
 
wil melker
 
 
 
 
in de stilste nacht
 
 
in de stilste nacht
van korte dagen
spreken vragen luider
in verhaal een taal
die dwingend is
 
 
die handenwringend
schrijnt omdat er nooit
een oplossing verschijnt
die draagbaar is
voor beide kanten
 
 
ook de kribbe had
daarmee te kampen want
in het onbevlekt ontvangen
van Maria nam ook Jozef
zijn gereedschap mee
 
 
ik zag die witte duif in
Bethlehems ster verdwalen
ze oogde licht op velden
waar herders bij nachten de kou
met hun schaapjes verzachtten
 
 
ik wacht de lente af
laat de wende keren
met alles wat ik heb
ga ik proberen van de
tsunami in mezelf te leren
 
 
wil melker
 
 
 
of is Gods geboorte heel gewoon
 
 
de boom rijst
uit een oceaan vol pakjes
en glinstert ieders droom
 
het licht valt op de ballen
en sopranen schallen weer
hun kerstgroet door de stille nacht
 
de goudvis zwemt door al
die pracht en lokt met soepeltjes
bewegen emoties en de vredeszegen
 
naar het heidens feest der
winterwende dat de oudheid al eonen
kende als de viering van het nieuwe jaar
 
moet de boom nou van de troon
om samen in het kribbetje te kijken
of is Gods geboorte heel gewoon
 
 
 
wil melker
 
 
 
 
 
de mistletoe van toen
 
 
je vliegt weer kerst
in witte duiven
nog zonder takjes
naar hun schone ruiven
 
 
ik zag ze duiken
in het blijvend groen
ze aten bessen uit
de mistletoe van toen
 
 
geef mij maar zo
die zoen waar jij
op zit te broeden
het nest komt later wel
 
 
vergeet die takkenzooi
en maak met mij
vandaag het leven mooi
de tijd gaat al zo snel
 
 
wil melker